Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
мазаққорлық — зат. сөйл. Мазақ пен қорлық; келеке, келемеж. Шелденген көздері, былқ сылқ еткен мойын басы, ұзын тұра кеудесі өткен кеткен м а з а қ қ о р л ы қ бәрін топтап тұрғандай (Ұ.Доспанбетов, Шығ., 4, 173) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сота — 1 (Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд., Мойын.) 1. жүгерінің дәнді басы, собығы. Жүгерінің с о б ы ғ ы н арбаға тиелік (Жамб., Шу). 2. жүгерісін үгітіп алғаннан кейінгі сабағы. Жүгерінің с о т а с ы отынға жақсы болады (Жамб., Жам.). [Қырғызша сото… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құс — ауруы. мед. Көтеріліп кететін, ұстамалы ауру. Сөйтсек, қ ұ с а у р у ы м е н ауырады екен ғой, байғұс бала! Құс қайтқанда немесе қайтып келгенде дерті тіпті қозып кетеді (Д.Рамазан, Жылап аққан., 136). Сөйтіп жүрген күндердің бірінде… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қазық бас ер — Алдыңғы қасы (басы) қақиған, қаз мойын ер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жандәсіл — (Жамб.: Мойын., Шу) баскесер, жан алғыш. Мынау сенің жаныңда жүрген ж а н д ә с і л көңілі келмеген күн басыңды қағып жүре береді депті (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мөкі — 1. (Қарақ.; Маң., Шевч.; Тәж., Вахш) кебістің бір түрі. Кеуіш тұрғанда м ө к ін і киім деген емеспін (Маң., Шевч.). М ө к і кебіс түрінде де айталады (Қарақ.). 2. (Түрікм.: Таш., Көнеүр, Тахта) басы былғарыдан тігілген киіз қонышты етік.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
